"Op de vlucht voor wespen"

Ik ben vroeger echt bang geweest voor wespen, Ik kon echt helemaal flippen als ik een wesp zag. Op vakantie en tijdens uitstapjes waar we buiten wat gingen eten ben ik vaak op de vlucht gegaan. Soms at ik dan maar niets, of ik zocht bescherming in de auto. Wat mijn ouders en andere familie ook probeerde ik bleef weg.

Ik ben naar Mariëlle geweest en ze heeft wat oefeningen met me gedaan. We deden de spiertest, daar werd mijn angst eigenlijk getest. Wat er naar voren kwam was dat ik geen keuze had. Als er wespen waren moest ik wegrennen. Door oefeningen te doen merkte ik dat het lichter voelde om aan wespen te denken. Maar ik kon natuurlijk niet zeggen hoe ik zou reageren als ik weer wespen zag.

Nadat ik de oefeningen met Mariëlle had gedaan heb ik een tijd geen wespen gezien, daar was het de tijd niet voor, Maar nu ben ik een tijdje geleden door een wesp gestoken, en wat mij en mijn ouders en zo opviel was dat ik rustig reageerde. Ik vind het nog steeds niet fijn om wespen te zien, maar ik blijf nu rustig. Ik zie nu ook pas hoe andere reageren op wespen en doordat ik zie hoe mijn vrienden reageren leer ik ook van hen hoe ik er beter mee om kan gaan. Ik voel nu goed dat ik de keuze heb in hoe ik wil reageren.

Wouter